20 Temmuz 2017 Perşembe

Annemin Dikiş Makinası.....

.





Geçen hafta anneciğimi ziyarete gittiğimde köşede unutulmuş eski bir dost bana sitemle göz kırptı.
Annemin dikiş makinası…..

Ve beni aldı, onunla haşır neşir geçen yıllarıma götürdü…..

En eski çocukluk anılarımda o varmış meğer, kendimi bildim bileli annemin başköşesinde aktif bir şekilde dururdu çünkü....
Canım annem gençlik yıllarında, küçücük dört yavrusuna dikiş makinası ile "bir örnek" ne çok güzel giysiler dikerdi. 

Sadece bize mi????? 
Evimizi de diktiği divan örtüleri, perdeler, yastıklarla süslerdi..... 

Dikiş dikmeyi bildiği için çok gururlanırdı annem ve güzel de dikerdi gerçekten….

Fakat o yıllarda bu kadar çok hazır giyim olmadığı için olsa gerek, evimize misafirliğe gelen veya bizim misafirliğe gittiğimiz akrabalarımız angarya olarak anneciğimin eline hemen bir dikiş tutuşturuverirlerdi....

Özellikle babamın akrabaları söz konusu olduğunda anneciğim hiiiiç sesini çıkaramazdı, bugünden geriye bakınca anneciğimi iki iltifatla kandırıp çok sömürmüş olduklarını anlıyorum. Bazı insanlar vardır, bir şey öğrenmeden, çalışmadan başkalarını kullanma, sömürme konusunda çok ustadırlar bilirsiniz. İşte öyle bir şey…..

Sonradan annem de onu sömürdüklerini fark etmiş ki aynı şeyi yaşamayalım diye bize dikiş dikmeyi öğretmedi asla.  
Ama onu göre göre alıştığımız dikiş dikme eylemini biz pas geçemezdik elbette. Kız kardeşim ve ben ergenlik yaşlarımızda dikiş dergilerinden kalıp çıkarıp bir şeyler dikmeye çabaladık. Gönülden isterseniz öğrenilmeyecek bir şey yok şu dünyada. Tabii ki annemiz kadar başarılı olmamız imkansız olsa da azıcık çabalayınca iyi kötü bir şeyler başarırdık....
Bu arada her ikimizde enteresan bir şekilde dikiş makinası almışız evimize. Benim dikiş makinam arka odada dekor olarak duruyor maalesef, ilk aldığımda bir hevesle çocuklarıma pijama filan dikmiştim. Yıllardır kapağını bile açmadım…..  

Kız kardeşim kesinlikle daha başarılı, yılda birkaç kez kapağını açıyor hiç değilse……

Ah canım annem iyice yaşlandığı için dikiş dikemiyor artık ve dikiş makinası dekor olarak köşede kalmaktan böyle küs küs bakıyormuş....
Geçmiş günlerin hatırına kapağını kaldırdım, tozunu aldım, okşadım usulca.....

2 yorum:

  1. ANNE oῘmak; Bazen uzaktan seyretmek zorunda kaῘsada; yavrusu nerede ve ne sekiῘde mutῘuysa, O sekiῘde mutῘu oῘmayi başarmaktır.
    BaşarısızῘık ve feῘaketῘere rağmen, hayata karşı güvenῘerini sonuna kadar sakῘayabiῘen iyimser insanῘar, daha çok iyi bir ANNE tarafından büyütüῘmüş oῘanῘardır. – Andre Maurois

    YanıtlaSil
  2. Ne kadar güzel bir dikiş makinesi.Birkaç kere kullanmama rağmen overlok makinesi bile aldım.Hobi düzeyinde kalmasına rağmen birşeyler dikerek üretmek de güzel...

    YanıtlaSil

.