3 Mart 2017 Cuma

“Neden Daha Özenli Olamadım” Düşüncesinin Vicdan Azabı, Huzursuzluğu, Kasveti…..




“Neden daha özenli olamadım” düşüncesinin vicdan azabı, huzursuzluğu, kasveti gibi karmakarışık duygu yumağını iki konuda yoğun hissettim her zaman. Yemeğin ölçüsünü kaçırdığımda ve yapmam gereken işi son dakikada yetiştirmeye çalışırken……

Sanırım ilk olarak orta okul yıllarımda tanıştım bu duygu yumağıyla….

Ergenliğe girmemle birlikte iştahım açılmış ve kilo almaya başlamıştım, güzel bir yemek gördüğümde önce kilo alma korkusu sarıyordu beni, bir an duraklıyordum sonra çevremdekilerim bir lokma ye ne olacak ki, tadına bak, sonra dikkat edersin, zaten kilonda ne varmış canım gazıyla yemeğin ölçüsünü kaçırınca gelsin bakalım “neden daha özenli olamadım” düşüncesinin vicdan azabı, huzursuzluğu, kasveti …..

Yine aynı yıllarda matematik, fizik, kimya sınavlarından iyi not alabilmek, sınıf geçebilmek ve en önemlisi de istediğim fakülteyi kazanabilmek için çok ders çalışmam gerekiyordu. Ama benim içimden ders çalışmak gelmezdi, canım çekmezdi hiç, ağır bir külçe gibi yerimden kıpırdayamazdım ve hep ötelerdim sonraya. Zaman çabucak geçiverirdi ve “neden daha özenli olamadım”  düşüncesinin vicdan azabı, huzursuzluğu, kasveti ile ödev teslimi ya da sınavdan bir gece önce sabaha kadar çalışırdım.

Ya ödevi yetiştiremezdim ya da sınava yeterince çalışamadan girerdim…..

Taaaa o günden bugüne geçen ömrüm boyunca hiç şüphesiz sorumluluk duygusu artmış bir yetişkin olarak yemek yeme konusunda kendimi hep dikkatli, temkinli olmak zorunda hissetsem de bazen yemeğin ölçüsünü kaçırdığımda, bazen son dakikada bir şeyleri yetiştirme telaşesi içerisindeyken o bildik duygu yumağı beynimde dans ediyor ve kendimi iyi hissetme duygumu incitiyor…..

 

5 yorum:

  1. Aslında ben de tam tersi olduğunuza dair düşünce oluşmuş
    nedense. Hep özenli, tutarlı, zamanında işlerini yapan..öğrenciyken
    kesin günü gününe çalışırdınız gibi hayal ederim herhalde. ben öyleydim çok sorumluluk sahibi. kontrol hiç elimden kaçmadı hayatım boyunca. ee böyle olunca da
    ters köşe oluyorsunuz aslında, yani ben öyle oldum. mükemmelliyetçilik
    fayda getirmedi , kızımdan belli. her dakika bunalımda olmamdan da :)

    YanıtlaSil
  2. Sevgili Pelin Pembesi, yazılarım beni eksik tanıtmış size, umarım en kısa zamanda tanışırız.
    İçimde her zaman sorumluluk ve umursamazlık duygusu yarış halinde olmuştur. Zaman, durum ve etkenlere göre biri diğerine üstün gelebiliyor. Bunalımda olmak ve hayatın güzel yanlarını yaşama çabası kardeş kardeş bizi biz yapıyor işte. Mutluluk, güzellik, sevgi, huzur ve başarmanın keyfiyle dolu günler dileğiyle......

    YanıtlaSil
  3. Kaybolmasın diye özenle sakladığınız sarı bi lira gibi mutluluk. Gün gelip de çıkarınca bi bakıyorsunuz ki; tedavülden kalkmış.

    Can Dündar

    YanıtlaSil
  4. “neden daha özenli olamadım” düşüncesinin vicdan azabı, huzursuzluğu, kasveti neden basar insanı; aslında bu mükemmelliyetçilik duygusudur.

    YanıtlaSil

.